کد مطلب:276274 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:207
از ولادت تا وفات
مؤلّف معظّم - كه رضوان الهی بر او باد - به سال 1301 هجری در اصفهان [1] متولد شد و در سال 1348 همان جا وفات یافت. یعنی چهل و هفت سال در این دنیا زندگی كرد و از سنین جوانی قدم به مرحله پیری ننهاد. با وجود این آثار ارزنده علمی او در حدّ كمال و پختگی و ژرف نگری و ریشه دار است. و این به خاطر خلوص نیت و پاكی قصد و نظر در تحصیل علم و پیمودن مراحل تعلیم می باشد كه در عمل، تلاش خالصانه اش در توجّه به سوی اللَّه بوده، از غیر او بریده بود.
اضافه بر این ارادت شدیدی نسبت به خاندان رسالت و ائمه هدی علیهم السلام داشت. و در تمام احوال به آنان توسّل می جست. و در همه افعال و اقوالش به ایشان اقتدا می كرد و از آن بزرگواران پیروی می نمود و از تعالیم مقدسه آنها بهره می گرفت.
به خصوص به امام منتظر حجة بن الحسن - عجّل اللَّه فرجه الشریف - توجّه ویژه ای داشت و در معرفت آن حضرت و انجام وظایفی كه لازم است اهل ایمان در زمان غیبت انجام دهند، به مراحل و منازل والا و شامخی نایل آمده بود. به طوری كه چند كتاب و
[ صفحه 40]
رساله مهم و سودمند در این باره تألیف كرده كه مهم ترین آنها همین كتاب «مكیال المكارم» است. كه به تفصیل درباره اش سخن خواهیم گفت.
اضافه بر این ارادت شدیدی نسبت به خاندان رسالت و ائمه هدی علیهم السلام داشت. و در تمام احوال به آنان توسّل می جست. و در همه افعال و اقوالش به ایشان اقتدا می كرد و از آن بزرگواران پیروی می نمود و از تعالیم مقدسه آنها بهره می گرفت.
به خصوص به امام منتظر حجة بن الحسن - عجّل اللَّه فرجه الشریف - توجّه ویژه ای داشت و در معرفت آن حضرت و انجام وظایفی كه لازم است اهل ایمان در زمان غیبت انجام دهند، به مراحل و منازل والا و شامخی نایل آمده بود. به طوری كه چند كتاب و
[ صفحه 40]
رساله مهم و سودمند در این باره تألیف كرده كه مهم ترین آنها همین كتاب «مكیال المكارم» است. كه به تفصیل درباره اش سخن خواهیم گفت.
[1] شيخ آقا بزرگ تهراني در كتاب نقباء البشر(258:1) ولادت ايشان را شب جمعه پنجم جمادي الاولي سال 1301 نوشته است. ولي ظاهرا جمعه با اين تاريخ مطابقت ندارد و براي روشن شدن مطلب بايد به تقويم آن سال رجوع كرد.